Jeśli twoje zdjęcia nie są dostatecznie dobre, to znaczy, że nie jesteś dostatecznie blisko" - w pracy Gerda Taro kierowała się maksymą swojego wielkiego mentora, przyjaciela i wieloletniego partnera - Roberta Capy, jednego z najwybitniejszych fotoreporterów XX wieku. Filigranowa, mierząca ledwie 150 cm wzrostu blondynka, ramię w ramię z mężczyznami, uzbrojona w aparat fotograficzny, stawiała się w miejscach najcięższych walk zbrojnych. Była wielką bohaterką ruchu antyfaszystowskiego i pierwszą fotoreporterką, która zginęła na froncie. Jej pogrzeb przerodził się w wielotysięczną demonstrację. Talent, pasja i odwaga, wolnosć, duma, niezależność - oto słowa klucze, które tworzą portret i legendę nadzwyczajnie dzielnej i utalentowanej kobiety. Powieść Heleny Janeczek przywraca Gerdzie Taro należne jej miejsce w historii herstorii świata i fotografii wojennej.